Utarło się już, że kiedy ktoś pyta nas o to kim jest gejsza, odpowiadamy, że to po prostu japońska bądź (o zgrozo!) chińska kurtyzana. Zdecydowanie mija się to z prawdą. Owszem, gejsza pochodzi z Japonii, ale na tym można poprzestać. Dziewczynka, która ma zostać gejszą jest szkolona od najmłodszych lat. Nie uczy się sztuki miłości, a gry na instrumencie, tańca, śpiewu, aby stać się kobietą sztuki, co dokładnie brzmi geiko. Aby zostać nią, będzie ją czekać mnóstwo wyrzeczeń i wiele bólu. Wykonywanie makijażu i fryzury gejszy to misterna praca. Nawet noszenie kilku warstw ciężkiego kimona jest sztuką. Któż z nas każe potrafiłby wbić się w tak niesamowicie wysokie obuwie, jakie na co dzień noszę gejsze. Dziewczę uczące się sztuki gejszy nazywana jest maiko. Będzie nią dopóki nie osiągnie perfekcji w swoich obowiązkach. Ponadto dziewczynka musi być nie tylko ładna, ale także wiedzieć w jaki sposób rozmawiać z klientami, jak towarzyszyć. Każdy klient posiada inną osobowość. Nie można rozmawiać z każdym o tym samym. Gejsza musi być więc wyedukowana i znać się na wielu dziedzinach życia. Nie wszystkich rozbawi ten sam żart. Wbrew pozorom gejsza zazwyczaj posiada kilku stałych klientów. Dzisiaj zdarza się, że gejsza posiada własną godzinę, a bycie kobietą sztuki to jej praca. Co za tym idzie wcale nie oddaje swojego ciała za pieniądze. Gejsza nie musi posiadać swojego danna. Jak zatem widać, mówić o tym, że każda gejsza to prostytutka, obrażamy ich sporą grupę. Owszem, można tak interpretować kobietę, która sprzedaje ciało, ale jednak nie jest to taka typowa kurtyzana.
Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply