Gatunków muzycznych i wariacji na ich temat jest naprawdę mnóstwo. Japonia upodobała sobie rock. Wraz z ciekawą modą, stylem fryzjerskim oraz cięższym brzmieniem powstał odłam j-rock. Czym takim jest to granie? Otóż na pewno jest na tyle specyficzne, że albo się je kocha, albo się go w ogóle nienawidzi. Co takiego charakteryzuje j-rock? Przede wszystkim w skład kapel wchodzą zawsze nad wyraz szczupli mężczyźni, rzadziej znajdują się w tych kapelach kobiety. Panowie posiadają zawsze nienaganną formę i sylwetkę. Niezbędna jest stylizacja: kolorowe włosy ułożone w fantazyjną, wręcz mangową fryzurę. Bez względu na to czy na scenie znajduje się mężczyzna czy kobieta, makijaż zwłaszcza oka jest podstawą. Zdarza się, że w kapeli nie ma ani jednej kobiety, natomiast złudzenie jest takie, iż wydawałoby się, że są tam co najmniej dwie. Panowie z tych zespołów ubierają się bardzo kontrowersyjnie, przebierają nawet za kobiety. Oczywiście nie chodzi o to, że są oni transwestytami. Po prostu taki jest zamysł artystyczny. Każdy zespół ma swoją własną koncepcję. Jedni sięgają po mocną barokową lub gotycką stylizację. Inni uderzają w kolory. Wokaliści i instrumentaliści są mniej lub bardziej utalentowani. Zazwyczaj można j-rock uznać za połączenie popu i lekkiego rocka, ale zdarza się, że zespoły sięgają po coś ciężkiego lub wprowadzają do gatunku nieco innowacji. Zespoły te cieszą się popularnością także w krajach zachodnich. Nie raz odbywały się koncerty nawet na terenie polski. Artyści bardzo mile je wspominają.
Bardzo charakterystyczny j-rock
