Ludzie, którzy pochodzą z Zachodu posiadają ogromną chęć rozumienia wszystkiego i tym samym nazywania tego we własny sposób. Dlatego też tak często spotykamy się z tym określeniem, że gejsza to po prostu japońska kurtyzana. Jednak ma to się tak samo do porównanie jak to, że Święta Bożego Narodzenia to takie Święta Wielkiej Nocy, tyle, że zaczyna się świętować wieczorem, a nie rano. Czyli tak naprawdę na ten temat nie wiemy nic. Gejsza, czyli tak naprawdę geiko to kobieta sztuki. Aby stać się gejszą trzeba najpierw naprawdę długo się uczyć: śpiewać, grać na instrumentach, tańczyć. Należy także nauczyć się rozmawiać z ludźmi. Potrzebna jest znajomość psychologii klienta. Nie można rozbawić każdego klienta tym samym żartem. Poza tym bardzo rzadko zdarza się, że między klientem a gejszą dochodzi do jakiegokolwiek zbliżenia. Wiele gejsz w ogóle się na to nie godzi, zatem mówiąc ogółem, że gejsze to prostytutki tak naprawdę wiele z nich krzywdzimy. Gejsza może oddać się klientowi, ale tylko wtedy, jeśli sama podejmuje taki kierunek usług. Może zdarzyć się, że wcale nie chce zgodzić się żeby posiadać swojego danna. Dzisiaj gejsze często posiadają własne rodziny, a towarzyszenie klientom traktują jako pracę zarobkową. Porównanie gejszy do prostytutki wzięło się stąd, kiedy podczas wojny zwykłe kobiety zaczęły przebierać się za gejsze i oddawały swoje ciała amerykańskim żołnierzom, którzy poszukiwali przygód. Rzecz jednak w tym, że nie ma żadnej sztuki w przebraniu się za gejszę. Prawdziwa gejsza uczy się wiele lat jako maiko, aby dopiero potem stać się pełnowartościową geiko. Gejsze można spotykać na ulicach do dziś. Często choć mają być otwarte, uciekają przed naszymi aparatami fotograficznymi.
Kim jest gejsza
